Dünya qədər yaşın böyükdür ulu vətən.Sənin hər qarışının,izi var bizim addımlarımızda.

Hərif-hərif oxuyuram səni,gəzdiyin oylaqları ey igid.Əlləri ətəkdə olan bir millətin,sabaha ümidi varmıydı?Bəli var idi.Çünki onun qüdrətli ordusu,qüdrətli oğulları var.Vətən üçün daşı-daş üstə qoya bilmədinsə nə vətəndaşsan sən ey insan.Anlıma tuşlanan güllədən ölmərəm,sənə yad ayaq dəyərsə ölərəm vətən.Şəhadətim sənin yolunda olarsa mən yaşayaram vətən.

"Qatil gülləsinə qurban gedərkən.

Gözünü sabaha dikidi şəhidlər.

Üç rəngli bayrağı öz qanlarıyla vətən göylərinə çəkdi şəhidlər.

Babəki Tomrisi doğan millətin,kimsə kəsə bilməz cəngi səsini.

Çox kəndlər şəhərlər viranə qaldı,bəşər tarixində,qətliyam qiyamət oldu.

Tutdu yağı düşmən şəhərin bütün yollarını.Taladılar bütün varın.Həmin gün fəğan etdi qərənfillər,tökülən al qanlar üstündə.Bu vətən öz hünərini illərcə göstərdi.Səbir etdi,səbir etdi və nəhayət öz istəyinə çatdı.

Qanı ilə qızaran bu torpağın igidləri,öz adlarını tarixə yazdı.Mərdlikləri onları şöhrətə yetirdi.Yeriniz ipək olsun,məzarınız üstündəki üçrəngli bayraq sizə bəzək olsun.İlahi nə olar bir daha qoyma qulağa gəlməsin tüfəng səsi.    

İllər boyu yağıların əyib-bükdü belini vətən,bağladılar min bir yerdən dilini vətən.Başın üstən fəlakətlər əsib keçdi yel kimi.Tapdalandı yurdun haqqı millət qalxdı savaşa.Gec də olsa qovuşdurdun sən qardaşı-qardaşa.Şəhidlərin ruhu eşqinə yıxdın bütün sədləri.Torpağımı parçalayan düşmənlərin qanın içdi igidlərin.Öldülər,öldürdülər bu yoldan dönmədilər.Mən yazıçı olaraq qürurumdan qələmi buraxa bilmərəm,igidlərin isə qürurundan silahını,bayrağını buraxa bilməzlər.Bu yolda yarıcan olan,şəhadət qapısından qayıdan qazilərində sənin şəhidindir.İllərini səngərdə keçirən,sinəsini düşmən gülləsinə sipər edərkən,ən ağır yaralarla dözərək savaşan sənin övladındır vətən.

Bu igidlərdən biri də Cəlil Qurbanovdur.

Cəlil Cabir oğlu Qurbanov 02.02.1969-cu ildə Hacıqabul rayon Qubalıbaloğlan kəndində anadan olmuşdur.İlk təhsilinə (8illik)elə doğulub boya-başa çatdığı kəndin tam orta məktəbində başlamışdır.Məktəbi bitirdikdən sonra,01.09.1983-cü il tarixində Salyan rayon 104 saylı texniki heyvandarlıq məktəbinə daxil olmuşdur.16.07.1986-cı ildə isə texniki məktəbi başa vurmuşdur.Məktəbi bitirdikdən sonra,18.05.1987-ci ildə Salyan rayon hərbi komisarlığı tərəfindən həqiqi-hərbi xidmətə çağrılıb.Kuybisevdə xidməti zamanı aldığı travmadan,hərbi hissədən (17.12.1987)təxris olunub.10.07.1988-ci ildə ailə həyatı qurub.4 övladı 7 nəvəsi var.

O,yenidən yaralı olmasına baxmayaraq Birinci Qarabağ vətən müharibəsi başlayanda yenə vətən harayına qaçdı,vətənin səsinə səs verdi.O,ailəsini sevdiklərini arxasında buraxdı və vətən sevgisi daha önə çıxdı.

Qurbanov 1991-ci ildə könüllü olaraq Şirvan şəhər hərbi komisarlığından Tərtər döyüş bölgəsinə göndərildi.İlk döyüş yolu elə tərtərdən başladı.

(Şamiyankənd,Qaraçılar,Talış,Aşağı Çaylı,Yuxarı Çaylı,Həsənqaya,Dördüncü Savxoz,Qırmızıkənd)kəndləri uğrunda gedən döyüşlərdə savaşıb.Ağdərə ətrafı gedən döyüşlərdə aldığı kantuziyadan hospitala yerləşdirilib.Himayəsində azyaşlı uşaqlar olduğu üçün 03.07.1992-ci ildə təxris olunub.1993-cü ildə yenidən,Hacıqabul könüllüləri ilə birlikdə (27.11.1993) Gəncədə Nizami məqbərəsinin yaxınlığında poliqonda təlimdən sonra Ağdama yola düşür.Daha sonra (Pakrəvənd,Qaradağlı,Mərzili,Güllücə)kəndləri uğrunda gedən döyüşlərdə savaşıb.Güllücədə gedən döyüşdə Rasim Haqverdi oğlu Həşimov (06.01.1994),Nizami Fərzi oğlu Yolçuyev (04.01.1994)şəhid oldular.Allah məqamlarını uca etsin.

Nizami Yolçuyev Ağacanlı kəndində dəfin edildi.

706 saylı hərbi hissənin bölüyü Füzuli bölgəsinə yollandı.Stansi Horasizdə qanlı döyüş başladı,başlayan qanlı döyüş Yuxarı Abdurahmanlı kəndinə qədər davam etdi.13.03.1993-cü ildə gedən döyüşdə düşmənin atdığı mərmi yanlarına düşür və onları bir neçə metr uzaq məsafəyə atır.Qurbanov biraz özünə gəldikdən sonra,Yağlıbənd kəndindən vertaliyotla Bakı şəhərinə gətirilir.Həkimlərin yoxlanışı nəticəsində məlum olur ki,onun sağ qolu dirsəkdən sol belinə kimi sınıb,başının isə bir-neçə yerində qəlpə var.Daha sonra Bakıdan Şirvan şəhər xəstəxanasına köçürülür.15.04.1994-cü ildə tam sağalır və qolunda platin olmağına baxmayaraq yenidən silaha sarılır və vətənin səsinə səs verir.Bir gün Hacıqabuldan olan döyüş yoldaşının biri Nədrxan Bədəl oğlu Dadaşov (17.07.1994) ildə Yuxarıabdurahmanlı kəndinin müdafiəsində snayperlə başından vurularaq şəhid olur.(məqamı uca olsun).

Sentyabrın 1-də kiçik oğlu Cabir dünyasını dəyişir və Qurbanovu geri çağırırlar o,yenidən hərbi hissədən təxris olur.Onun şəxsi vəsaiti ilə kəndlərinin şəhid buıağını inşa etdirməsi,daima vətən qəhramanlarını yad etməsi insani kefiyyətlərinin ən gözəl nümunələrindən biridir.Ona göstərdiyi cəsurluğa görə xalqımız adından təşəkkür edir sağlıqlı həyat arzu edirik qəhrəmanımıza.

 Keçəydim Laçından bir səhər çağı,tutaydı əlimdən çınar budağı.Kəlbəcərdə gül-çiçəyi dərəydim,Turş Sudan Göygölə müjdə verəydim.Qubadlıda boz atlını görəydim.

Görün bu həsrətlə nə qədər arzularımız,xəyallarımız yarım qaldı Qarabağda.Öz yurdumuzun gözəlliyini başqaları yaşadı,biz kənardan sadəcə izlədik.Nə Şuşa da ayağımız daşa dəydi,nə dağlarında bir ovçu olub maral ovladıq illər boyu.O,zamanlar körpə idim ağlım kəsmirdi, bəlkədə çox şeydən xəbərsiz idim.Böyüdükcə anladım ki,elə vətən doğulduğum ana bətnindən başlayır.

Anamın sevgisi ilə vətəni sevməyə,ana vətəni sevməyə başladım.İndi bu vətənin bir parçası olaraq,bu xalqın gənc yazarı olaraq onu vəsf etməkçün,qələmimi əlimə almışam.Bundan qürurlu nə ola bilər ki.Düşmənlə səngərdə üz-üzə duran,igidlərin hər addımını qələmimlə canlandırıram,bu şərəfli yolun sonunda yazılarımın gələcək nəsil üçün nümunəvi bir addım olacağına inanıram.

Biz inanırdıq ki,bir gün qələbə tarixi yazacağıq.

Bu vətənin hər daşı,öz tarixindəndə bahadı.

Bu yolda öldürməkdə,ölməkdə bizim şərəf,ləyaqət borcumuzdur.Bizim bir amalımız var idi ki,biz torpağı daşı azad etməliyik.İşğal olunan hər zərrə torpağımız sinəmizi yandırıb yaxırdı,oğullar vardı ürəyindən qan axırdı vətənin bu halına.

Burda şair Mail Əhməd yazır ki...,

Laçınsız,Şuşasız alışır sinəm,

Dindirmə dolmuşam,çətin ki dinəm.

Koması dağılan qaçqın,köçkünəm.

Əlifin,Əlyarın qardaşıyam mən.

Bu yolda itirdik neçə qardaşlar,bacılar,körpələr,ata-analar.Onların itgisi qisas günü bizə güc verəcəkdi,və verdi.

Hazır olduq əmrinə baş komandanın.

O,ki dəmir yumruqa çevrildi igid oğullar,dərin nəfəs aldıq.Onların gücü,qüdrəti bizə azadlığı bəxş etdi.Müstəqil,azad firavan bir ölkədə yaşamağın qüruru ilə böyüyəcək gələcək nəsillərimiz.Biz bunu sizin axan qanınıza,ağrı çəkən canınıza borcluyuq vətənimin igidləri.

Şəhidlik hər kəsə nəsib olan bir məqam deyil,onlar seçilimişlərdir.Onların yanında bədən əzalarını itirən,sağlığının yarısını itirənlərdə seçilmişlər və şəhid qardaşlarının şəhadətinin şahidləridir.

İllərini vətənə xidmət edərək keçirən,daha bir oğul,qeyrətli oğul kitabımın qəhramanıdır.

O,Nasir Məlikovdur.

Nasir Nazim oğlu Məlikov avqustun 3-ü 1972-ci ildə Əlibayramlı (indiki Şirvan)şəhərində kasıb bir fəhlə ailəsində anadan olub.1979-cu ildə Şirvan şəhər Bayramlı qəsəbəsində 3 saylı tam orta məktəbdə ilk təhsilinə başlayıb.1986-1989-cu illərdə Cəmşid Naxçıvaniski adına hərbi liseydə təhsil alıb.

1989-1992-ci illərdə Rusiya Fedarasiyasında Ali Komandirlər məktəbində təhsilini davam etdirib.1992-ci ildə Xocalı faciəsindən sonra öz raportu ilə könüllü olaraq Bakı Ali Birləşmiş Komandirlər məktəbinə təyinat alır.1992-ci il leytenant hərbi rütbəsində,sentyabr ayından Qubadlı,Laçın,döyüş bölgələrində xidmətini davam etdirib.

Beləliklə 1992-ci il,sentyabr ayından 2005-ci il dekabrın 30-dək Müdafiə Nazirliyinin tabeliyində olan müxtəlif hərbi hissələrdə tağım komandiri,birqada komandirinin müavini vəzifələrində xidmət edib.

06.01.1994-cü ildə Ağdam rayonunun Güllücə kəndi uğrunda gedən döyüşlərdə yaralanır. Xidmətinin çox hissəsini Qubadlı,Laçın,Ağdam,Füzuli uğrunda gedən döyüşlərdə və döyüş bölgələrində olub.

2000-2002-ci illərdə Azərbaycan Respublikasının Silahlı Qüvvələr Hərbi Akademiyasını bitirib.2002-2005-ci illərdə Qusar rayonunda yerləşən hərbi hissədə Birqada Komandiri müavini vəzifəsində xidmət edib.

30 dekabr 2005-ci il tarixində səhətində yaranan problemlərlə bağlı ehtiyyatda olan hərbiçi kimi buraxılıb.

Xidmət etdiyi müddətdə göstərdiyi düzgün xidmətlərə,vəzifə borcunu layiqincə yerinə yetirdiyinə görə müxtəlif fəxri adlarla təltif edilib.

1.Azərbaycan Respublikasının prezidenti cənab İlham Əliyevin sərəncamına əsasən "Qüsursuz xidmətlərinə görə" medal

2."Silahlı Qüvvələrin 10 illiyi"yubiley medalı(1991-2001)

3.Müxtəlif fəxri fərmanlarla təltif edilib.

İkinci Qarabağ, Vətən müharibəsi,Dəmir yumruq əməliyyatı,44 günlük müharibədə könüllü olaraq (27 sentyabr 2020)tabor komandiri vəzifəsində Füzuli və Xocavənd rayonunun azadlığı uğrunda gedən döyüş və döyüş əməliyyatlarında iştirak edib.

Azərbaycan Respublikasının Prezidenti İlham Əliyevin (2362 saylı )sərəncamına əsasən "Füzulinin azad olunmasına görə" medalı (25.12.2020), və (2364 saylı)sərancamı ilə "Xocavəndin azad olunmasına görə"(25.12.2020) medalları ilə təltif edilib.

Daha sonra 17.02.2024-cü il tarixə əsasən Azərbaycan Respublikasının Baş Nazirinin (111 saylı)sərancamına əsasən "Vətən Müharibəsi iştirakçısı"medalı ilə təltif edilib.

Ailəlidir 4 oğul övladı və 2 nəvəsi var.

Vətən xalq üçün göstərdiyi əvəzsiz xidmətləri üçün qazimizə sonsuz sevgi və hörmətlərimizi çatdırırıq.